Ανοικτή αλουβιακή πεδιάδα που καταλήγει σε εκτεταμένη αμμώδη παραλία με πρόχειρες τουριστικές εγκαταστάσεις, ομπρέλες και ξαπλώστρες. Απέναντι από την αμμώδη παραλία (προς Δ.) η νησίδα Ελαφόνησος που χωρίζεται από τη ξηρά από στενό πορθμό που είναι δυνατόν να διαβεί κανείς πεζός. Η δυτική άκρη της Ελαφονήσου, όπου υπάρχει φάρος, αποτελείται από υπερυψωμένους ασβεστόλιθους. Το υπόλοιπο νησί είναι αμμώδες και καλύπτεται από αλοφυτική βλάστηση.

Σφαγή Χριστιανών το 1824 από τον Ιμπραήμ. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Ιουσαγόρα και είχε ιερό του Απόλλωνα.

Η Ελαφόνησος κατακλύζεται το καλοκαίρι από πλήθη τουριστών, που την διατρέχουν από άκρου σε άκρο ποδοπατώντας την βλάστηση και ενοχλώντας τα πουλιά. Ιδιαίτερα ενοχλητικές είναι οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες, συν οι πρόχειρες τουριστικες εγκαταστάσεις.