Η Χρυσή είναι ένα μακρόστενο νησί που εκτείνεται σε απόσταση 10 μιλίων παράλληλα προς τη νότια ακτή της Κρήτης, απέναντι από την Ιεράπετρα. Το μήκος του είναι 4,5 χλμ. και το πλάτος του στο φαρδύτερο σημείο δεν υπερβαίνει το 1,5 χλμ. Το ανατολικό και το δυτικό τμήμα αποτελούνται από πετρώδη διαβρωμένα εδάφη που καλύπτονται από θαμνώδεις σχίνους. Η παραλία αποτελείται από ψαμμίτες και κοφτερά λατυποπαγή πετρώματα που περικλείουν απολιθωμένα όστρακα. Η κεντρική ζώνη του νησιού καλύπτεται από αμμοθίνες κατάφυτες με θαλασσόκεδρα που καταλήγουν σε αμμώδεις παραλίες στο βορρά και το νότο του νησιού. Ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες αυτές υποβαθμίζουν την αισθητική αξία του τοπίου το καλοκαίρι.

Κατά την αρχαιότητα γίνονταν στο νησί συλλογή οστράκων, της περίφημης πορφύρας.

Ο γύρος του νησιού.

Η Χρυσή είναι σχεδόν ακατοίκητη και διατηρεί ανέπαφη τη φυσική ομορφιά της. Ιδιαίτερη αξία έχουν το δάσος των θαλασσόκεδρων, οι αμμόλοφοι, οι παράκτιες απολιθωματοφόρες περιοχές με κελύφη κοχυλιών και οι αρχαιολογικοί χώροι.

Το κύριο πρόβλημα είναι τα σκουπίδια και τα παραπήγματα κάτω από τους κέδρους. Γίνεται καύση σκουπιδιών. Οι αμμοθίνες με τα κρινάκια και τα κέδρα δέχονται τις πιέσεις των μαζικών εκδρομέων. Αντιαισθητικές καλύβες κατασκευάζονται στις παραλίες από ντόπιους . Οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες αλλοιώνουν το τοπίο. Μια οργανωμένη ήπια τουριστική ανάπτυξη, η οποία να μη θίγει τους ευαίσθητους χώρους είναι αναγκαία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η έντονη τουριστική πίεση. Η άλλη λύση, δηλαδή η αυστηρή προστασία, μοιάζει ανέφικτη στις παρούσες συνθήκες.