Πρόκειται για την περιοχή που υπέρκειται της πόλεως της Ναούσης, στους ανατολικούς πρόποδες του Βερμίου. Το χαμηλότερο και ανατολικό τμήμα της περιοχής που εφάπτεται στην πόλη (10% της όλης εκτάσεως) είναι σχεδόν πεδινό, διατηρεί ακόμη τον αγροτικό του χαρακτήρα, καλλιεργείται η μηλιά και η ροδακινιά και έχει αραιή δόμηση (εξοχικές κατοικίες, αγροτόσπιτα) το μεγαλύτερο δυτικό τμήμα μέχρι τις κορυφές Μπιτζινιές, Ύψωμα Νταβέλι, Υπαπαντή, Μεγάλη Ράχη, καλύπτεται από συμπαγές φυσικό δάσος. Η περιοχή διασχίζεται από δύο μεγάλα ρέματα χωρίς συνεχή ροή, τον Σελιώτικο λάκκο και τον Μαυρόλακκο, που βγαίνουν από το Βέρμιο, συμβάλλουν στην περιοχή του Αγ. Νικολάου και σχηματίζουν το ιστορικό ποτάμι της Αράπιτσας που διασχίζει την πόλη της Νάουσας. Το πεδινό τμήμα είναι ο κώνος αποθέσεων του Σελιώτικου λάκκου και του Μαυρόλακκου. Στους ανατολικούς πρόποδες του υψώματος Φεγγάρι, κοντά στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου υπάρχει η μεγάλη πηγή που τροφοδοτεί την Αραπαπίτσα με συνεχή και σταθερή ροή καθαρού νερού. Επίκεντρο της περιοχής ο Αγ. Νικόλαος και οι πηγές, στη συμβολή των μεγάλων ρεμάτων, είναι ένας πλατανεώνας 200 περίπου στρεμμάτων που διασχίζεται από το ποτάμι των πηγών και έχει διαμορφωθεί από το Δήμο Ναούσης σε χώρο αναψυχής που εκτείνεται και λίγο μέσα στο φυσικό δάσος, με μονοπάτια που φτάνουν ως τις πηγές. Χαμηλώτερα στην αριστερή όχθη του ποταμού που σχηματίζουν οι πηγές υπάρχει μία σειρά από αναψυκτήρια και ταβέρνες σε ένα δροσερό περιβάλλον. Γύρω από τις πηγές υπάρχει πλούσια βλάστηση δένδρων και θάμνων σε μία θαυμάσια σύνθεση που περιλαμβάνει υδροχαρή παραποτάμια είδη (ιτιές, φτελιές, κλήθρα, φουντουκιές, κουφοξυλιές και αναρριχώμενα) στοιχεία της υγρότερης ζώνης των αειφύλλων πλατυφύλλων (φράξους, κουτσουπιές, γαύρους, οστριές, κρανιές, κορομηλιές) και στοιχεία της ζώνης των φυλλοβόλων (καστανιές, φλαμουριές, σφενδάμια, αρκουδοπούρναρα, πιξάρια, ίταμους, δρεις). Όσο ανεβαίνουμε δυτικότερα σε καθαρά ορεινή περιοχή κυριαρχεί το δάσος των φυλλοβόλων. Πρόσφατα στο μεγαλύτερο μέρος των πλατανιών εγκαταστάθηκε γκαζόν, φυτεύθηκαν μερικά ξενικά είδη (γλαυκά και αειθαλή κυπαρίσσια, μαύρη πεύκη, σεκόϊες, ιτιές κλαίουσες, αλβίζιες, βιβούρνα) και κατασκευάσθηκε παιδική χαρά. Υπάρχει δηλαδή μία τάση μετατροπής προς το αστικό πάρκο που πρέπει να αναχαιτιστεί. Σε σχετικά κοντινή απόσταση, νοτιοδυτικά του Αγ. Νικολάου, στην κοιλάδα του Σελιώτικου ρέματος ένα μεγάλο τμήμα του δάσους είναι περιφραγμένο και χρησιμοποιείται ως εκτροφείο θηραμάτων. Αν και δεν είναι οπτικά και λειτουργικά οχλούσα εγκατάσταση, θα έπρεπε να είχε εγκατασταθεί σε άλλη θέση. Το ιστορικό γεγονός της πτώσης των γυναικών με τα παιδιά τους στην Αράπιτσα για να αποφύγουν τις ατιμώσεις των Τούρκων το 1822, έγινε στο σημείο που το ποτάμι μπαίνει στην οικιστική περιοχή της Ναούσης, όπου σχηματίζεται ένας αρκετά μεγάλος καταρράκτης. Στο βόρειο τμήμα της ορεινής περιοχής υπάρχουν εκκλησίες και μοναστήρια (Υπαπαντή, Προφ. Ηλίας, Αγ. Ταξιάρχαι, Αγ. Τριάδα). Προσοχή πρέπει να δοθεί στο ό,τι δεν φαίνεται καθαρά στο χάρτη που συνοδεύει το ιδρυτικό διάταγμα του ΤΙΦΚ αν περιλαμβάνεται στην περιοχή και μέρος ή το σύνολο της παλιάς πόλης. Επίσης στην οριοθέτηση της περιοχής τροποποιούνται λίγο τα δυτικά όρια σε σχέση με την οριοθέτηση του ιδρυτικού διατάγματος ώστε να περνούν από τριγωνομετρικά σημεία, κορυφογραμμές, ρέματα και να είναι εύκολα αναγνωρίσιμα.

Σχετικά αδιατάρακτη η κατάσταση στο ορεινό τμήμα. Αραιά δόμηση στο πεδινό τμήμα με εξοχικά σπίτια.

Σε δασικούς και αγροτικούς δρόμους.

Υψηλής αισθητικής αξίας περιοχή με τοπική και υπερτοπική σημασία για την αναψυχή που συνδέεται με σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Είναι κοινωνικά αποδεκτό το ισχύον καθεστώς και μόνο για το πεδινό τμήμα ίσως υπάρχουν κάποιες αντιδράσεις.

Γενικά η κατάσταση είναι φυσική, σταθερή και αποδεκτή.