Ορεινή περιοχή με εκτεταμένα μεικτά δάση φυλλοβόλλων και κωνοφόρων (δρυός, οξυάς, μαύρης πεύκης, ελάτης) και πολλά ευγενή πλατύφύλλα με σποραδική εμφάνιση. Η μεγάλη ποικιλία των ειδών δημιουργεί ένα υγιές δασικό οικοσύστημα αλλά και ένα υπέροχο τοπίο με ποικιλία εντυπωσιακών χρωμάτων ιδιαίτερα κατά το φθινόπωρο. Πρόκειται για ψηλά παραγωγικά δάση που διαχερίζονται αειφορικά. Δίκτυο δασοδρόμων (καλά συντηρημένων) χωρίς μεγάλη πυκνότητα. Στο κέντρο της περιοχής ο οικισμός του Πεύκου με αρκετά παλιά λιθόκτιστα σπίτια και αξιόλογη αρχιτεκτονική επηρεασμένη από την ηπειρωτική τεχνοτροπία. Το χωριό έχει εγκαταληφθεί αλλά πρόσφατα μετατρέπεται από τους παλιούς του κατοίκους σε παραθεριστικό οικισμό με νέα υλικά και νέες τεχνικές.

Οικισμός κτηνοτρόφων με ηπειρώτικη νοοτροπία που εγκαταλήφθηκε μετά τα γεγονότα του εμφυλίου πολέμου και σήμερα πολλοί επανέρχονται κατά τη θερινή περίοδο και συντηρούν τα σπίτια. Η εγκατάλειψη πυρομαχικών και ναρκοπεδίων άγνωστης έκτασης και διασποράς περιόρισε τις ανθρώπινες δραστηριότητες και ωφέλησε το δάσος.

Η ποικιλία των ειδών της βλάστησης και τα μεικτά δάση που σχηματίζουν είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο που μπορεί να έχει τουριστική αξιοποίηση.

Η εντατική θήρα περιόρισε δραματικά τα θηρεύσιμα θηλαστικά.