Παράκτια αγροτοδασική περιοχή με κυρίαρχο στοιχείο τους ελαιώνες και πολύ αραιή δόμηση. Η χερσόνησος "Κοκόρος" καλύπτεται από χαμηλό πευκοδάσος τραχείας πεύκης. Εντύπωση προκαλεί η παρουσία αραιών ατόμων ήμερης βελανιδιάς (βόρειο όριο εξαπλώσεως), εξ'ου και η θέση "Βαλανίδια" βορειοδυτικά του χωριού Αστρίς. Η περιοχή κηρύχτηκε ΤΙΦΚ και αρχαιολογικός χώρος λόγω των πολλών διασπάρτων ερειπίων αρχαίων κτισμάτων. Στην περιοχή αυτή υπήρχε ο δεύτερος μεγάλος οικισμός της κλασικής εποχής μετά τον Λιμένα, το λεγόμενο "Δημήτριον". Βρέθηκαν πολλά ερείπια σπιτιών και αρχαίο εργαστήριο κεραμικής στη μικρή πεδιάδα μεταξύ Κοκόρου, Αγ. Παρασκευής και του χωριού Αστρίς (κυρίως προς την παραλία), καθώς και βυζαντινή εκκλησία πάνω σε παλιότερο κτίσμα. Στο δυτικό τμήμα της περιοχής, μέσα σε ρεματιές, βρέθηκαν αρχαία σπίτια με φρουριακή αρχιτεκτονική (πύργοι). Διάσπαρτες εξοχικές κατοικίες. Ανοιχτά του όρμου Άστρις, υπάρχει το νησάκι Παναγία ή Αστρίς, με βραχώδεις ακτές και σπήλαιο, από όπου αναδύονται αναθυμιάσεις ανθρακικού οξέος.

Η τουριστική ανάπτυξη και οι εξοχικές κατοικίες είναι φαινόμενο των τελευταίων ετών αλλά δεν επεκτείνεται με γρήγορους ρυθμούς.

Μονοπάτι προς τη χερσόνησο Κοκόρος. Περίπατος στο χωριό Αστρίς που έχει λίγα παλιά σπίτια και είναι αραιοδομημένο.

Η περιοχή παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Ως φυσικό τοπίο δεν είναι εντυπωσιακό. Βοτανικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσία της βελανιδιάς.

Η βραδεία τουριστική ανάπτυξη, η έστω και αραιά δόμηση, μπορούν να ζημιώσουν τις αρχαιότητες.