Βόρεια από την Ανώπολη της επαρχίας Σφακίων και ανάμεσα στις κορυφές Τροχάρης, Πάχνες και Άγιο Πνεύμα εκτείνεται σε υψόμετρο πάνω από τα 2000 μέτρα ένα άδενδρο ορεινό τοπίο σπάνιας αισθητικής αξίας. Ένα σύμπλεγμα κωνικών κορυφών υψώνεται πάνω από βυθίσματα που θυμίζουν κρατήρες ηφαιστείων και διαχωρίζονται μεταξύ τους από καμπύλα διάσελα. Μικρά οροπέδια με πηγές και πετρόκτιστα "μιτάτα" βοσκών διακόπτουν το δαιδαλώδες ανάγλυφο. Εντυπωσιακές είναι οι εναλλαγές των χρωμάτων των εξαλλοιωμένων και κατακερματισμένων από τον παγετό πετρωμάτων που καλύπτουν όλο το φάσμα από το μαύρο ως το πορφυρό. Η βλάστηση απουσιάζει, ή είναι εξαιρετικά αραιή και συγκεντρώνεται σε κοιλώματα των βράχων ή στις δολίνες, όπου συγκρατείται το ελάχιστο χώμα. Μικροί γκρεμοί, βαθειές ρωγμές, ογκόλιθοι που έχουν κυλίσει από ψηλά, σάρρες που φθάνουν ως τις κορυφές προσδίδουν δραματική ένταση στο τοπίο.

Οι "μαδάρες" είναι το κτηνοτροφικό κέντρο της Κρήτης από τη Νεολιθική εποχή ως σήμερα.

Προς τις κορυφές Πάχνες, Τροχάρης, Άγιο Πνεύμα και προς Ομαλό, Θέρισο και Ασκύφου.

Ο δρόμος που έχει ανοιχθεί από την Ανώπολη αλλοιώνει το τοπίο και προσελκύει κυνηγούς.