Η νοτιότερη περιοχή της χερσονήσου Σιθωνίας. Τυπικά παράκτιο μεσογειακό τοπίο με έντονο διαμελισμό ακτών, μακία βλάστηση, αρχαιότητες και τουριστική ανάπτυξη. Μεγάλες αμμώδεις παραλίες, γραφικούς όρμους, μικρά έλη, απόκρημνες ακτές, εξοχικές κατοικίες. Εξέλιξη της προϊστορικής Τορώνης ήταν η αρχαία Τορώνη. Στην Τορώνη εγκαταστάθηκαν Χαλκιδείς τον 8ο π.Χ. αιώνα. Μετά τους Περσικούς πολέμους εντάχθηκε στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Καταλήφθηκε από τον Φίλιππο το 348 π.Χ. και από τους Ρωμαίους 168 π.Χ. Συρικνώθηκε τα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Τον 14ο αιώνα αναφαίρεται ως υπαγόμενη σε διάφορες Μονές του Αγ. Όρους. Διατηρείται ως μικροσυνοικισμός μέχρι τον 15ο αιώνα. Πολλά ερείπια της αρχαίας πόλης σώζονταν μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα τα οποία καταστράφηκαν για να χρησιμοποιηθεί το γρανιτικό οικοδομικό υλικό στην κυβολιθόστρωση της Θεσσαλονίκης και της Κωνσταντινουπόλεως. Στη μικρή χερσόνησο της Ληκύθου και στο ύψωμα Βίγλα σώζονται ακόμα υπολλείματα βυζαντινής τοιχοποιϊας και θεμελιώσεις λιμενικών έργων. Ερείπια πρωτοχριστιανικών ναών με ψηφιδωτά δάπεδα σώζονται σε τρεις θέσεις. Πόρτο Κουφό: το μεγαλύτερο και ασφαλέστερο λιμάνι της χώρας (το αναφέρει ο Θουκιδίδης όπως και τη Λήκυθο), μήκος 1600 μ., πλάτος 300 έως 550 μ., βάθος 8-13μ. Θαλασσινές σπηλιές στις βραχώδεις ακτές του. Καρτάλια: Το νοτιότερο ακρωτήριο της Σιθωνίας, απόκρημνη βραχώδης ακτή (100 μ. ύψος), ενδιαίτημα κάποτε αρπακτικών πουλιών.

Ραγδαία τουριστική αξιοποίηση στην αμμώδη παραλία της Τορώνης τα τελευταία χρόνια. Μεγάλες πυρκαϊές στις γύρω δασικές εκτάσεις από βοσκούς και πρόσφατες αναδασώσεις.

Κορυφή Βίγλα, Καρτάλια, Μαραθιάς, Μεγάλα παλάτια. Με πλωτά μέσα όλη η ακτή.

Στο ανατολικό τμήμα της περιοχής και ανατολικότερα, μέχρι το Καλαμίτσι, εκδηλώθηκαν επανειλημμένα πυρκαϊές σε θαυμάσια μακία βλάστηση η οποία υποβαθμίσθηκε σε φρυγανοτόπους. Υπάρχουν εκεί πολλά και μεγάλα κοπάδια γιδιών.