Στενό πέρασμα από την πεδινή περιοχή του κάμπου στη Θεσσαλία προς την ορεινή περιοχή της Πίνδου που διασχίζεται από τον Πορταϊκό ποταμό. Απότομες βραχώδεις πλαγιέςμε ποικίλη δασική βλάστηση (σποραδικές συστάδες μακίας στην κατώτερη ζώνη και φυλλοβόλα πλατύφυλλα ψηλότερα). Κεντρικά σημεία: Η βυζαντινή εκκλησία "Πόρτα Παναγιά" ένα αριστούργημα βυζαντινής αρχιτεκτονικής του 13ου αι. Η μεγάλη πέτρινη θολωτή γέφυρα κτισμένη στα 1512 από τον Αγ. Βησσαρίωνα . Η Πόρτα Παναγιά κτισμένη στα ερείπια αρχαίου ιερού της θεάς Αθηνάς με πολλά αρχαία δομικά στοιχεία ενσωματωμένα στην τοιχοποιϊα της, ήταν το καθολικό σταυροπηγιακής μονής (υπαγόμενης απ΄ευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο) η οποία διαλύθηκε κατά την Τουρκοκρατία και μετά το 1811 υπάγεται στη Μονή Δούσικου της οποίας αποτελεί μετόχι. Έχει ένα πλούσιο εξωτερικό διάκοσμο με κεραμικά στοιχεία, μαρμάρινο τέμπλο διακοσμημένο με ανάγλυφα, ψηφιδωτά και τοιχογραφίες. Συντηρήθηκε κατά καιρούς. Στη 10ετία του 1960 συντηρήθηκε από την αρχαιολογική υπηρεσία με προσωπική επίβλεψη του καθηγητή Ορλάνδου. Η πέτρινη γέφυρα έχει επίσης συντηρηθεί πρόσφατα.

Αναβάθμιση στη βλάστηση γύρω από τη Μ. Δουσίκου. Συντήρηση των μνημείων. Υποβάθμιση και ακατάστατη αναψυχή κατά μήκος του κεντρικού δρόμου.

Στη περιβάλλουσα τη Μονή Δουσίκου περιοχή λειτουργεί εκτροφείο θηραμάτων με ευγενή θηράματα (ελάφια, ζαρκάδια). Σε περιφραγμένη έκταση και στην ευρύτερη περιοχή του Κοζιακά λειτουργεί ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή. Η βλάστηση στην περιοχή αυτή είναι άριστη. Ενώ στην έναντι πλευρά προς το όρος Ίταμος, υπάρχει σημαντική υποβάθμιση, λόγω βοσκής.

Τα νεώτερα κτίσματα είναι ακατάστατα σε διάταξη και αρχιτεκτονική. Κατασκευάζονται διαφόρων τύπων αναψυκτήρια και εστιατόρια παράτερα με τον ιστορικό χαρακτήρα της περιοχής.